Pfeil z powrotem Trennstrich
       
 

Profilaktyka i zdrowie
Kadm a ryzyko zachorowania na nowotwór

Zespół prof. Jana Lubińskiego z Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie opublikował niedawno dane dotyczące zależności pomiędzy stężeniem kadmu w organizmie a ryzykiem wystąpienia choroby nowotworowej.

Okazuje się, że 30% mężczyzn w Polsce ma zbyt wysokie stężenie kadmu. Konsekwencją tego jest ponad 14-krotnie większe ryzyko rozwoju raka. Zagrożeni wysokim stężeniem kadmu są również nałogowi palacze. Jeden papieros jest źródłem 0,1–0,2 mikrogramów tego pierwiastka, zatem długoletnie palenie nikotyny może doprowadzić do skumulowania się kadmu w organizmie w ilości nawet 15 mg. Według ekspertów WHO, przy przyjmowaniu 10 mcg kadmu dziennie, w ciągu 50 lat osiąga się krytyczne stężenie rakotwórczego pierwiastka w korze nerek.

Z kolei w grupie badanych kobiet nieposiadających mutacji BRCA 1 stwierdzono dwudziestokrotnie większe ryzyko wystąpienia raka piersi u tych pań, które mają za niskie stężenie kadmu. Okazuje się, że optymalny poziom tego pierwiastka – nie za wysoki i nie za niski – może zmniejszyć ryzyko rozwinięcia się nowotworu piersi.

Przypomnijmy, że kadm (Cd) występuje naturalnie jako jeden ze składników skorupy ziemskiej. Jego źródłem jest także przemysł (spalanie węgla, produkcja nawozów, górnictwo, hutnictwo, produkcja lub przetwórstwo cynku), rozwój cywilizacyjny (m.in. komunikacja, ogrzewanie). Kadm zawarty jest także w żywności, szczególnie w zbożach, rybach, warzywach i owocach.

Kadm zaburza m.in. metabolizm białek, przemianę witaminy B1 i mineralizację kości, zwiększając ich łamliwość. Organami kumulującymi kadm są wątroba i nerki, a także trzustka, jelita, gruczoły oraz płuca. Stężenie kadmu w organizmie rośnie z wiekiem, gdyż okres jego połowicznego rozpadu wynosi około 20–30 lat. Pierwiastek ten znajduje się na liście związków rakotwórczych, wywołujących głównie nowotwory prostaty i jąder oraz układu krwionośnego.

(Źródło: zdrowie.pap.pl)